بازگشت
خبر عاجل
قیوم بشیر قیوم بشیر

 

 

ملبورن – استرالیا

29 می 2010

 

 

 

یکدم ز روی  لطف بسوی  دلم  ببین

یک لحظه از برای حلِ  مشکلم  ببین

از  سالیان ِ سال  دلم   مبتلا   بتوست

گرعاقلی به گلشنِ  بی   حاصلم  ببین

طوفان عشق تو بشکست  زورق مرا

طوفان زده است بردل بی ساحلم ببین

بیتابم  از  برای وصال  تو  ماه جبین

ای  سرو   ناز  بیا   بدل  مایلم   ببین

خوابم   ربوده ای    گل ِ  نیلوفرِ   دلم

در بزم  دل  بیا  و به  این محفلم ببین

بنشسته است« بشیر»به تمنای دیدنت

ای دلبرم   به  این  خبر عاجلم  ببین

 

به استقبال غزلی از محترمه صنم عنبرین

 

ملبورن – استرالیا

15 می 2010

لاله خونین

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

لاله ای  از   دامن    صحرای   دل

لاله ای   از   گونه   های   مشتعل

لاله ای   از     سرزمین    راز  ها

لاله ای   با   نغمه   و   آواز   ها

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

لاله هایی از گل رخسار یار

لاله هایی سرخ زیبای بهار

لاله هایی سینه های داغدار

لاله هایی از دلهای بیقرار

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

 لاله یعنی صحنه های زنده گی

لاله  یعنی  رد  خط  برده گی

لاله  یعنی سوژه ای آزاده گی

لاله  یعنی  د شمن افسرده گی

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

 لاله  خوشرنگ است در دنیای عشق

لاله چند رنگ است ،دل شیدای عشق

لاله آهنگ  است  بدل  نجوای عشق

لاله دلتنگ است  از  سودای عشق

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

لاله  آماج   ستمگر  گشته  است

لاله خونین است پرپر گشته است

لاله ازاشک « بشیر»ترگشته است

لاله سرخرنگ است آذرگشته است

« دختری  بروی سنگی  مینگاشت.... »

« کاش می شد لاله ای درسنگ کاشت »

 

 

ملبورن – آسترالیا

28 می 2010

عاشق رؤیائی

با  نگهش  صنم ِ غمزده   ویرانم   کرد

ناله های دل  من  بی سر و سامانم  کرد

در سکوت  شب  ظلمانی  و بیداد زمان

آنقدر سوخت مرا  طعمه ی طوفانم کرد

با  دو  زلفیکه  دلآویز دل  یار من است

حلقه  بر جان و دل  افتاده  پریشانم کرد

چقدر  گریه   کنم ،  آه کشم  ،  ناله زنم؟

چونکه  آن عاشق رؤیائی  پشیمانم  کرد

ناله ها در دل شب دارم و طوفان زده ام

بسکه این دردِ دل افسرده گی حیرانم کرد

با خبر باش « بشیر» سیل بلا آمده است!

زان نگاهی که نظر بردل و برجانم کرد

 

تقدیم به روح پاک مادرم ، که با صبرو شکیبایی اش

همواره چگونه زیستن و چگونه ماندن را برایم آموخت.

 

ملبورن – آسترالیا

9  می  2010

ترانهء لالایی

آغاز   لحظه   های   شکیبائی ام   تویی

پیمانه ی   تمام     توانایی  ام      تویی

افسرده ام   ز  دوریت  ای   مادر  عزیز

غم  آشنای  گوشه ی   تنهایی ام   تویی

از  لحظه ایکه   دیده   بدنیا   گشوده ام

پروانه وار  بقصد  دل   آسایی ام  تویی

ای همنوا  و  همدم  و  هم  آشنای  من

هم  راز دار  ِ  بستر ِ بیماری ام  تویی

در  باغ  و  گلشن ِ چمن  آرای  زندگی

فریادِ  خفتهء   دل ِ  سودایی ام   تویی

ویرانه گشته  این  دل ِ بیمارم از فراق

ای  مادرم    ترانه ی  لالایی ام   تویی

در ماتمت نشسته ( بشیر) روح پرورم

غمنامه ی سکوت  شبانگاهی ام تویی


May 31st, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان